Twórcom nie chodziło o to byś go pokochał. I to już spora zaleta filmu. Powszechna jest manipulacja uczuciami widza, polegająca na okazywaniu w najgorszych szumowinach jakiejś namiastki człowieczeństwa, tak, że po obejrzeniu filmu człowiek rozkleja się, jaki to bohater w gruncie rzeczy był wspaniały a nieważne, że był złodziejem czy mordercą (patrz: Leon zawodowiec, Blow, Angielska robota itd.) Więc to duży plus, że po tym filmie, masz takie odczucia a nie inne. A że po drugim seansie nie tak świetny? Dla mnie to jest film na jeden raz, by poznać historię i do niej nie wracać.

Może i masz rację, ja jednak wolę, kiedy jakiś dylemat czlowieka jest pokazany. Może nie od razu na miarę Bergmana czy Zanussiego, ale też żeby bohater pokazany był choć trochę jako człowiek a nie tylko świetny sprzedawca. A mimo to wolę kiedy film spełnia dwa warunki: jest inteligentny i ogląda się go na tyle dobrze, by do oglądania go wracać raz na jakiś czas.